ПОСКОРЕЕ ПОДРАСТАЙ

Тарават (Игнатьева) Валентина Николаевна



    

Содержание


Поскорее подрастай
В зимний день

Отомстила

Хочет подрасти

Ай да баня!
Февраль
Мужчины

Однажды

С днем рождения!

Праздничный подарок
Грачиная деревня
На полянке

Снеговик

Хвальбишка

Сова
Жеребёнок

Странник-самолёт

Вырасту

Град
Половинкин

Лень

Мастера

Запишите в первый класс!
Чаем угощаем
Домашний зоопарк

Артисты

 

Тупмалли

Ӳссе çитĕн хǎвǎртрах
Хĕллехи кун

Ах, мунчи!

Тавǎрчĕ

Ӳсесси килет
Нарǎс
Кǎсǎя

Çунасем

Çуралнǎ кун
Уяв парни

Юр пике

Харсǎр хĕвел
Курак ялĕ

Каппайчǎк

Тǎмана
Ттиха

Çул çўрен аэроплан

Ир валли пĕр шит ўсетĕп

Пǎр çуни
Çурмалла

Наянлǎх

Ĕçчен мǎнук

Шкула каяс килет

Хǎналанǎр, ыр туссем!
Уçап зоопарк эп вара

Артистсем

 

Поскорее подрастай.

 

Подарили мне кутёнка.

Уши вверх и хвост трубой.

Хоть и мал, он лает звонко.

Сразу видно - деловой!

 

Целый день его кормлю,

Молочком парным пою,

Колыбельную пою:

- Баю, баюшки, баю,

Спи, дружочек, засыпай,

Только за ночь подрастай!

 

Очень с дедом в лес охота,

Чтоб напасть на лисий след…

Ну какой же я охотник,

Коль своей собаки нет?!

 

В зимний день.

 

Отшумели, отпели метели.

Снегопады у нас, снегопады...

 

А сосна в палисаднике рада:

Шубу новую нынче одела

На зелёную - пышную, белую.

И стоит величавая, смелая.

 

Как согреться берёзе родной?

Нету шубки у ней ни одной

 

Февраль.

 

Хочет выплеснуть он будто

Всё, что за зиму скопил.

За дела берётся круто,

У него немало сил.

 

Да в большой обиде, видно,

Что природой обделён.

Ну, конечно же. обидно -

Всех короче, меньше он.

 

Мужчины.

 

Говорят про нас: мужчины!

Значит, плакать - не идёт,

Хоть на это есть причины:

Мама санки не даёт.

 

Из окна видны сугробы,

Вся дрожит от ветра ель.

Терпеливо ждём мы оба

Не устанет ли метель?..

 

Грачиная деревня.

 

Посмотрите! Ну и диво!

Шапки выросли на ивах.

То грачиная деревня

Примостилась на деревьях.

- Кар! Кар! Кар! - стоит веселье. -

Просим к нам на новоселье!

 

На полянке.

 

На полянке за пеньком

Притаился снежный ком,

Чтоб с весной не повстречаться,

Чтоб целёхоньким остаться.

А весна глазастая

Улыбнулась ласково,

Превратила ком в ручей,

Шепчет:

- Пей, полянка, пей.

 

Жеребёнок

 

Остановит резвый бег,

Встанет он послушно рядом,

Смотрит ясным-ясным взглядом,

Словно добрый человек.

 

И последует за мной,

Запах хлебушка почуя.

Нежно гриву расчешу я,

Напою его водой.

 

Постепенно, осторожно

Обучу его езде.

И друзей таких хороших

Нет, наверное, нигде.

 

Половинкин.

 

По плечу любое дело,

Сколько начато им дел!

Поливать он начал смело -

С половины расхотел.

 

Стал полоть он. Эко дело!

Только грядка велика,

И клубника не поспела –

Подождать решил пока.

 

Вытер стол, ну а посуду

Пусть помоет старший брат.

Успевает Витя всюду,

Он помочь любому рад.

 

Витя там, и Витя тут...

Недоделки всё растут.

За такую помощь Витю

Половинкиным зовут.

 

Чаем угощаем.

 

Наш пузатый самовар

Закипел.

Клубится пар.

Есть душица, липы цвет.

Знаем с бабушкой секрет.

По секрету чай заварим

И немножечко попарим.

Из печи глядят ватрушки.

- Поскорей за стол, подружки!

 

Домашний зоопарк.

 

Мама мишку подарила,

Баба - Гену-крокодила,

Папа - белого слонёнка,

Дед - зайчишку и тигрёнка.

 

Клеток им не нужно,

Все живём мы дружно.

В зоопарк веду друзей

Любоваться на зверей.

 

Ӳссе çитĕн хǎвǎртрах.

 

Парнелерĕç мана анчăк,

Сунара кайма пур шанчăк.

Кунне пиллĕк çитеретĕп,

Ǎшă сĕт çех ĕçтеретĕп.

 

Çывăрмашкăн вырттаратăп,

Эп сăпка юрри юрлатăп:

- Ӳссе çитĕн ыранччен.

Чупăн тилĕ хыçĕнчен

Е çаклатăн мулкачне,

Кĕрĕк кирлĕ аннене.

 

Хĕллехи кун.

 

Çавра çилсем паян лăпланнă,

Шур мамăк ӳкнĕ тÿперен.

 

Умри хырсем çĕн тум тумланнă,

Кулаççĕ çивĕч сивĕрен,

Шап-шур пĕркенчĕк уртса янă

Сип-симĕс шупăрĕ çине.

 

Шур хурăн чĕререн хурланнă

Лекменшĕн ăш парне хăйне.

 

Нарǎс.

 

Салатса, тен, пĕтересшĕн

Вăл йăлтах мĕн пуррине?

Тустарасшăн, вĕçтересшĕн,

Çухатасшăн çулсене.

 

Вăл хурланнă, вăл çилленнĕ

Кăрлача - хăй пиччĕшне.

«Çавă пулĕ, - тет, - вăрланă

Манăнне пĕр-ик кунне».

 

Кǎсǎя.

 

Вĕçсе кĕчĕ кантăкран,

Пăхса илчĕ те куçран

Ĕçлемешкĕн вăл пуçларĕ:

Сĕтеле малтан куçларĕ -

Пĕр тĕпренчĕк хăвармарĕ.

 

Каллĕ-маллĕ уткаларĕ,

Пит хăюллăн пăхкаларĕ,

Хăй витлет мана:

- Чи-чи!

Эс - аннӳн наян ачи.

 

Уяв парни.

 

Уяв парни çĕлет анне,

Капăрлатать кĕпе умне.

Унта йăлтах çут çăлтăрсем,

Çутатĕç пӳлĕме вĕсем.

Анне, çут уйăх та тĕрле,

Çутатчăр пӳлĕме пĕрле.

 

Курак ялĕ.

 

Йăмра çине кураксем

Лартса тухнă çĕлĕксем,

Вĕçкелеççĕ каллĕ-маллĕ.

Ку вĕсен юратнă ялĕ.

 

Краклатаççĕ кар-кар-кар!

Пире кунта - пархатар!

 

Тиха.

 

Выляма пăрахрĕ шавлă вăййине,

Ǎслă куçĕпе вăл пăхрĕ ман çине.

Пырса тăчĕ ман çума, темскер кĕтет,

Ǎшă пичĕпе ачашшăн сĕртĕнет.

 

Ыталарăм, ачашларăм:

- Чиперккем!

Çăкăр татăкĕ кăлартăм.

- Ме, çисем!

Эп турарăм унăн ылтăн çилхине,

Илсе тухрăм уçăлма çерем çине.

 

Çирĕп туслăх аталанчĕ çак кунран.

Лайăх урхамах ÿстерĕп эп унран.

Кам каланă лаша кирлĕ мар тесе?..

Сапăр çын пек, ырă чунлă-çке вĕсем.

 

Çурмалла.

 

Пур ĕçе тума хавас вăл,

Пит маттур çак Микула.

Урай çунă хăпăл-хапăл -

Пĕтермен, васкать тула.

 

Кишĕр çумлама пуçланă,

Çитеймен йăран вĕçне -

Вăл викторие куçланă:

- Çумлĕ кишĕрне анне.

 

Хăярсем-мĕн шыв ĕçесшĕн,

Çăл патне Микуль чупать.

- Витрисем-çке йывăр темшĕн, -

Сăлтавне Микуль тупать.

 

Вăл пурне те пулăшать,

Анчах хăвăрт ывăнать.

Вĕçлеменшĕн пĕр ĕçе те

«Çурмалла» теç халь хайне те.

 

Хǎналанǎр, ыр туссем!

 

Йăлтăр- йăлтăр сăмавар,

Хатĕр чей, ĕçме ларар.

Йăл кулаççĕ куркисем.

Акă пыл, варенисем,

Тин пĕçернĕ кукăльсем...

- Хăналанăр, ыр туссем!

 

Уçап зоопарк эп вара.

 

Упа парнелерĕ анне,

Мулкач çурине - асанне,

Атте - тигрпа арăслан.

Çуралнă кун-çке ман паян.

 

Пăшал парнелерĕ Тарас.

Васкас, сунара ман каяс.

Тытас тилĕпе кашкăра

Уçап зоопарк эп вара.